Gasten blog: Jantje/ Agnes/ Claudine/
NIEUW 22 JULI 2024:
Jantje heeft haar ervaringen met het losser schilderen heel mooi verteld in het volgende verhaal.
Maar ook Agnes en Claudine vertellen hun verhaal. Scrol daarvoor verder naar beneden.
Het avontuur van Canvas en Kwast Door Jantje_mw op geheel eigen wijze.
Op een dag besloten canvas en kwast het roer compleet om te gooien. Niet meer over de gebaande
paden maar op naar doel onbekend, vrijheid en eigenheid in het schilderen en maken van een
kunstwerk.
Fris en moedig gaan ze aan de slag. PATS daar komen ze de eerste batsen en deuken en scheuren
tegen in het canvas, opgelopen onderweg tijdens het vervoer.
Canvas besluit deze batsen, deuken en scheuren te verstoppen onder dikke laag gessoperfectie,
opgelost niks meer van te zien. Maar hoe mooi het er ook uitziet, daaronder liggen nog steeds
dezelfde batsen, deuken en scheuren die constant zelfkritiek produceren. Maar goed, ze zitten nu
niet meer in de weg zo denkt canvas.
Ik wil mooi zijn zodat alles en iedereen mij complimentjes geeft, hartjes en duimpje. Dus zo gezegd
zo gedaan en aan de slag:”kom maar op kwast, ik ben er klaar voor”.
Kwast pakt zijn taak op en begint dapper aan het werk waarvoor hij is gemaakt. Vrij schilderen
want zo noemt kwast dat inmiddels.
Dat vrije schilderen is een verlangen die diep verborgen ligt in het hart van Kwast. Een diep
verlangen naar vrijheid en kleur. Tot grote schrik ontdekt Kwast dat die vrijheid en kleur onder een
dikke bruine hardnekkige opgedroogde laag verf ligt, niet doorheen te komen.
De kwast weet wel dat onder die bruine laag een schat ligt verborgen. Deze schat heet; vrij, los,
kleurrijk, naïef, abstract. vrolijk, blij, ontspanning en creativiteit. Al deze dingen wil Kwast kado
geven aan Canvas die daar ook zo naar verlangt.
Intussen zijn zowel Kwast als Canvas het erover eens dat ze deze schat willen vinden. In gedachten
zien ze het al helemaal voor zich. Ze worden er al voorzichtig blij van.
MAAR DAN...........OH NEE bruine harde opgedroogde laag lacht hun uit en schreeuwt:”
IK BRUINE HARDE OPGEDROOGDE LAAG GAAT JULLIE MOOI TEGENHOUDEN MET
ALLE KRACHT DIE IN MIJ IS”. Die schat is van mij en ik hou niet van veranderingen!
Canvas en Kwast deinzen terug van zoveel tegenwerking. Gelukkig herstellen ze zich snel. Wie zijn
er nu eigenlijk de baas over ons kunstwerk? Wij toch zeker! De conclusie is snel gemaakt, we
hebben hulp nodig van Missie. Missie weet wel raad. Dit gaat goed komen.
Maar wat een tegenwerking ondervinden ze nog steeds van de bruine harde opgedroogde laag, ze
breken er wel een beetje doorheen maar daaronder bevindt zich ook nog een stroperige laag slijm.
Tweede hindernis en de moed zakt wederom in de schoenen. Bah, geen fatsoenlijk kunstwerk mee
te maken. Deze laag draagt de naam, ZELFKRITIEK. Gelukkig overwint het verlangen de
weerstand.
Dapper als ze zijn gaan ze door en opeens klinkt daar een zachte doch dringende stem van Missie.
Doorgaan, nog een keer, oefenen, oefenen, oefenen en HATSEFLATS.
Okay, Okay zegt nu de kwast, klaar met gepriegel en zelfkritiek. En op dat moment rampt kwast
dwarst door de bruine opgedroogde laag heen en zie het wonder geschiedt. Kwast bereikt nu alle
schatten die eronder gevangen werden gehouden. Kwast gooit de kleuren op Canvas, vlakken,
strepen, gemengde kleuren. Er komt een vulkaan van vrijheid en creatieve energie los. En ze
genieten. Verstand op nul en nog een keer, HATSEFLATS, ooh ze genieten van elk kunstwerk die
ze maken. Dit is kunst uit het hart.
En Missie, die is tevreden en glimlacht zacht terwijl de kat bij haar op schoot ligt te spinnen.
Missie geslaagd.
Veel liefs en creatieve energie wensen jullie Canvas en Kwast.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Ik ben Agnes,
56 jaar en woon samen met Dik, en onze poes Jopie.
Ik schilder sinds 2019, omdat ik iets zocht wat me tijdverdrijf, afleiding en rust gaf.
Ik kreeg in januari 2019 de diagnose baarmoederkanker, en na een zware operatie en behandelingen, kon ik door vermoeidheid niet meer de dingen doen die ik voor de diagnose deed.
Schilderen gaf me rust en afleiding, maar ook frustratie want ik was te precies, het moest mooi zijn en ik kon het niet loslaten dat het niet altijd mooi hoefde te zijn.
Immers op social media ziet alles er perfect uit.
8 weken inspiratie “een hip stilleven schilderen.”
Hoe kom ik bij Miranda,
ik kwam Miranda tegen op Instagram door dat ik zocht op inspiratie schilderen.
Vond toen de 8 weekse inspiratie cursus die oktober 2021 zou beginnen op instagram.
en daar heb ik me voor aangemeld en zo is mijn reis naar het loslaten van perfectie begonnen.
Welke cursussen heb ik allemaal gedaan
8 weken inspiratie.
8 weken inspiratie Hip stilleven,
Oktober 2022 en 2023 heb mee gedaan aan de 30 dagen vogelchallenge, 30 dagen lang een vogel schilderen waarvan de lijst is samengesteld door Miranda Angelique en Mirjam De Big Five schilderen en een kerstballen challenge.
Patreon
Ik ben ook lid van Patreon of schilderclub zoals Miranda het noemt.
een toffe leuke groep onder leiding van Miranda.
Miranda heeft altijd weer leuke opdrachten en daarnaast leuke procesvideo's waar ze ook haar fouten laat zien en juist daar leer je van
2x in de maand een zoom waarvan 1x een opdracht en de andere vrij werk, hier gaat het vooral om het gezellig samen schilderen.
En heb ik gevonden wat ik zocht?
Een overduidelijke JA.
Ik schilder met plezier.
Gaat het niet goed dan ben ik toch gelukkig want ik heb plezier in het schilderen gehad.
Moet een ander het mooi vinden? Zou leuk zijn maar is geen prioriteit.
Daarom beveel ik iedereen Miranda aan, ben je een beginner leer je heel veel van haar door de manier hoe zij je het uitlegt
Ben je ervaren maar strukkel je met je perfectie of met andere problemen dan leer je van haar het loslaten.
(Dit was het dan, creatieve groetjes Agnes)
Ik ben Claudine, ik woon in Lochristi, bij Gent. Ik ben 66.
Ik schilder al van 1989 (denk ik). Aanvankelijk klassieke taferelen in pastel.
Maar ik wou al gauw mijn eigen ding doen… dus schilderde ik imaginaire taferelen, beelden, waar ik dan vaak een verhaal bij heb.
(Zie ook mijn blog: http://creatiefparadijsje.com). Make it stand out.
Tekenen en schilderen is voor mij een manier van omgaan met chronische pijn, met kanker. Het draagt ook bij aan mentaal kunnen verwerken wat op me af komt.
Ik ben een mixed media kunstenaar… ik gebruik veel verschillende materialen, ook door mekaar heen. Ik gebruikte aanvankelijk voornamelijk acryl en felle kleuren, maar ik merk dat ik ook meer neig naar gouache en gedempte kleuren… Werken in schetsboeken of ook in oude boeken vind ik zalig.
Welke cursussen heb ik gevolgd?
Vlinders schilderen in je artjournal
Mini uilen cursus.
Wat vond ik ervan?
Ik vind ze goed bedacht en goed uitgewerkt en onderbouwd.
Miranda is gepassioneerd door wat ze brengt en dat slaat over op mezelf als cursist.
De weg naar losser schilderen is wellicht nog lang, maar iedere cursus brengt me wel een stapje dichter daarheen…
Miranda laat ook zien waar ze zelf in de fout gaat… zodat het niet zo erg is wanneer ik dat zelf ook tegenkom…
Laten zien wat goed gaat, en waar je de mist in gaat…
We zijn allemaal mensen, en we maken allemaal fouten…
Miranda leert me om er niet zo zwaar aan te tillen…
Hatseflatsen en maak het niet te zwaar… het kan zelfs een hele levensles zijn, niet enkel toepasbaar bij het schilderen…
Onlangs deed ik de uilen cursus…
Die kwam voor mij op een zondagnamiddag. Ik had niet echt zin en ook niet zo veel energie om te schilderen… ik startte de cursus op en besloot toch direct met de video mee te schilderen.
Mijn verf was niet echt goed bewerkbaar, ze was wat stug… mijn kleurenpalet… tja, het was wat het was… bovendien had ik een probleem met mijn ogen, troebele oogzakjes, waardoor ik niets heel scherp kon zien… dus, ik dacht: dit komt niet goed…
Maar toch verschenen er uiltjes in mijn schetsboek, gedreven door Miranda ‘s enthousiasme. Ik had wat moeite om jouw snelle tempo te volgen, en toch lukte het.
Uilen die me met hun grote ogen aankeken alsof ze me wilden zeggen: alles komt goed.
Zo eindigde mijn dag een beetje moe maar voldaan en met de nodige trots toen ik mijn schetsboek bekeek.
Ben je ook lid van de online schilderclub?
Ja ik ben lid, nog niet zo heel lang.
Ik vond het wel een grote stap om vb de zooms mee te doen… Ik ben geen prater, en wanneer ik gefocust ben op schilderen, hoor ik amper wat er gezegd wordt en zo…
Maar toch bevalt het me prima…
Het stimuleert om creatief bezig te zijn en te blijven, zelfs op de wat mindere dagen… vooral omdat je ziet wat anderen doen, wat hen bezighoudt… en dat helpt om dat ook te doen… niet omdat het moet, maar omdat het leuk is…
Uiteindelijk inspireren we mekaar en moedigen we mekaar aan.
Ik vind het super dat iedereen de ander met respect benadert.
De cursussen heb ik eerlijk gezegd nog niet helemaal afgewerkt. Ik ben dat wel nog van plan. Maar heel leuk dat ik dat op eigen tempo kan doen.
Groetjes
Claudine Denert
